معاون اسبق خزانه‌داری آمریکا در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری فارس :

اشتباه است اگر تصور کنید تحریم‌ها مربوط به مسأله هسته‌ای است/ واشنگتن مخالف استقلال ایران است

معاون اسبق وزارت خزانه‌داری آمریکا گفت: سیاست واشنگتن ضربه زدن به ایران است و حتی اگر مناقشه هسته‌ای نیز برطرف شود، آمریکا موضوع دیگری را پیش می‌کشد

 

انتهای پیام

=================

خوب با این گفته ها وضع ما و راه آینده ما معلوم است

آمریکا و دوستان غربی او همانگونه که خواندید با اسقلال ما مشکل دارند

این زنجیر استقلال سه حلقه طلایی دارد

استقلال سیاسی و استقلال اقتصادی و استقلال فرهنگی

دنیای غرب هیچ کدام از این حلقه را جداگانه از دیگری نمی بیند و برنامه ای منظم دارد

آری پس ما بایس بپذیریم در جنگ سرد هستیم

اقتصاد کنونی ما مانند جریان خونی چرب در بدنی سالم است

این خون در بدن می گردد ولی سریع نمی گردد و ضایعاتی را برای قلب (ایران) به بار می آورد

بایس این چربیها را در خون از میان برد

ولی این چربیهای خون اقتصادی ایران چیستند ؟

دلالیها ؛ قوانین اقتصادی پا گیر ؛ مرکزی کردن تصمیمات اقتصادی به جای تصمیمات استانی ؛ ساختارهای اقتصادی غلط ؛ قیود تحمیلی به بانکها ؛ نبود یک بانکداری کامل الکترونیکی ؛ نبود دسترسی به منابع اعتباری ؛ نرخهای بالای سود و...

آیا اینها را خارجیها به ما تحمیل کرده اند یا خود ما نادانانه و با بی لیاقتی و با بازاری نگری به اقتصاد جهانی مقصر هستیم ؟

این روشن است که اقتصاد ما بایس بر روی پاهای خود بایستد و مستقل باشد

باز گذاری لیبرال بازارهای خود بر روی بیگانگان پس از جند سال همان چیزی را برای ما به ارمغان می آورد که در زمان شاه هم به ارمغان آورد

تن پروری ؛ واردات بی حد و اندازه ؛ فرار مغزها ؛ عقب گردی علمی و... 

پس راه حل برای استقلال اقتصادی و هم زمان با آن هم کاریهای اقتصادی با دیگر کشورها چیست ؟

یک کلمه کلید وجود دارد مشارکت انتفاعی

مشارکت انتفاعی یا جوینت ونچر : joint venture

مشارکت انتفاعی واحد تجاری مشترکی است که توسط دو یا جند مشارکت کننده

برای مقصود مشخص تجاری، مالی، یا فنی ایجاد می‌شود

در اینجا دولت نیز میتواند وارد کار شود و ساختارهای زیر بنایی کشور را با شرکتهای بیگانه که در این رشته ها تجربه دارند باز سازی کند

فواید این مشارکت انتقاعی در این است که :

  1 تجربیات این شرکتها  به ایران انتقال داده میشود

  2 اجناس و تولید میتواند رنگ و بوی بومی و سلیقه های ایرانی  داشته باشد

  3 به کار گیری مردم در بازار کار فشار را از دولت می گیرد

بدترین نوع تجارت فقط خرید یک کالای تولید شده در خارج است

مثال اول

اگر شرکتی مانند بنز و پژو بخواهند خودروهای خود را در ایران بفروشد بایس در ایران نیز با سیستم اقتصادی مشارکت انتفاعی خودروی جدید آلمانی ایرانی یا فرانسه ایرانی تولید کنند همانگونه که در لهستان و اسپاییا و جمهوری چک میکنند نه اینکه تک تک این خودروها را از آلمان و فرانسه به ایران بفرستند

این یک خیانت به  صنعت خودرو سازی در ایران است

 

مثال دوم

اگر شرکتی تصمیم به فروش لباس در ایران داشت  بایس در ایران نیز با سیستم اقتصادی مشارکت انتفاعی  لباسهایی با طرح و سیلقه ایرانی تولید کند همانگونه که درکشورهای دیگر مانند هند و چین می کنند نه اینکه هزارها هزار لباس را در کشوری دیگر تولید و به ایران بفرستند

این یک خیانت به صنعت نساجی و لباس دوزی در ایران است

تنها چیزی که ما بایس از خارج وارد کنیم توریست است زیرا خرید هر کالای خارجی یعنی بیکار کردن یک ایرانی

این بایس در مغز هر ایرانی وارد شود

بایس گفت میتوان با نگاهی دقیق به بازار اقتصادی جهانی هم بر پای خود ایستاد و هم خرید و فروش خوب اقتصادی داشت

مشکل بزرگ ما این است که هنوز عده ای در ایران هستند که فکر می کنند رابطه با بیگانه ها به خصوص غربیها وضع اقتصادی ما را درست می کند

این افراد افرادی تنبل و خود باخته هستند

فقط یک سوال از این افراد دارم

اگر واقعأ این  بود که با برقراری رابطه اقتصادی با بیگانگان اقتصاد ما وضعش خوب میشد پس چرا این همه کشورهای آفریقایی با این همه ذخایر گرانبهای معدنی و زمینی و با داشتن رابطه با غربی ها فقیر هستند؟ 

نه هیچ از این خبرها نیست هر کشوری به فکر منافع خود و فروش کالاهای خود هست و اگر سیاستمداران اقتصادی بر سر کار نباشند که قلبشان برای کشور و نه  و برای دوستان سرمایه دار خود بتپد و حتی حاضر به رشوه گیری از شرکتهای بزرگ برای راه یابی آسان به بازار کشور باشند وضع کشور و اقتصاد آن درست نمیشود

فراموش نکنیم وقتی ما از لحاظ اقتصادی وابسته باشیم و قتی ما از لحاظ اقتصادی دست بسته باشیم وقتی ما از لحاظ اقتصادی مستقل نباشیم بیگانه ها میتو.انند ما را زیر فشار بگذارند تا تصمیمات آنها را در سیاست و فرهنگ نیز بپذیریم و ما استقلال سیاسی و فرهنگی خود را نیز از دست میدهیم

   26 ژانویه 2015

Nach oben